Cimrilik, algı farklılıkları nedeniyle tarifi zor bir kavramdır. Bazısı için yeterince israf etmemek cimrilik iken (gösteriş budalası olamama hastalığı) bazısı cimriliği enayi olmamada diretme hali (sen çalış ben yiyeyimciler) olarak sunarlar. Benim yaşadığım cimrilik ise cimriliğin yaygın bir türü olan "kaygı" bazı cimrilik. Kaynakların sınırlı, belirsizlik ve risklerin öngörülemez olduğu bir ortamda hiç kimse elindekini yeterli bulamaz. Cimri olduğumu itiraf ediyorum. Elimdeki mal veya paranın doğru yere sarf edildiğinden emin olmak isterim. Bunun aksi durumlar beni üzer. Beni üzen şey ise buna üzülüyor olmam. Ne kadar istesem de saçma harcamalar oluyor. Bunu kabullenmem gerekiyor. Kıtlık algısı nedeniyle sürekli olarak elimdekinin yeterli olmayacağı zannına kapılıyorum. Halbuki zaman zaman saçma harcamalar olsa dahi batmayacağım, bitmeyeceğim. Olur öyle şeyler, hesap işini düşünmemem lazım. Bazen hesaplamak sadece üzüyor. Çok hesaplamamak lazım. Üzerimdeki kaygı bulutları
